Inmiddels heb ik de stamboom van mijn vaders- en die van mijn moederskant volledig uitgezocht. Uitgaande van de oudste traceerbare stamvader ben ik opzoek gegaan naar alle nakomelingen tot in het heden. En van alle stammoeders heb ik de kwartierstaten uitgewerkt, dat wil zeggen een overzicht gemaakt van hun voorouders (tot vier generaties). Het in kaart brengen van al deze ketens, gaf me als het ware een zekere grond onder de voeten (vooral de verhalen, levensomstandigheden en familietrauma’s). Je begint je daardoor steeds meer te realiseren dat je leven onderdeel uit maakt van een veel groter geheel. Individuen komen en gaan, maar je familie blijft altijd bestaan. En zo zal dat zich ook naar de toekomst toe blijven voltrekken.
Harry Mulisch flirt in zijn roman ‘De ontdekking van de hemel’ op schitterende wijze met de gedachte dat engelen relaties ensceneren met het doel om op termijn - soms pas vier generaties later - een mens met een specifiek DNA en een speciaal doel geboren te laten worden. Dit deed me sterk denken aan de Akasha-kronieken, zoals deze door Erwin Laszlo (en anderen) beschreven zijn. In zijn boeken worden deze kronieken beschreven als ‘de oorsprong van de werkelijkheid’, ofwel een kosmisch geheugen waar alle gebeurtenissen in opgeslagen zijn. Het bevat alle informatie, zowel uit ons verleden, als uit het heden en de toekomst. Laszlo typeert het Akasha veld als ons collectieve bewustzijn (een term van C.G. Jung). Alles wat ooit gedacht, gevoeld, gezegd of gedaan is of wordt, is daarin opgeslagen. Het zou geschreven staan in de golven van het astrale licht. Van oorsprong is het Akasha veld een hindoeïstische concept over het bestaan van een allesdoordringend medium. Sommige aanhangers van de theosofie (in de 19de eeuw) beweerden zelfs toegang te hebben tot deze kronieken. Zij konden putten uit een bron die voor anderen ontoegankelijk bleef (aldus deze zieners). Tegenwoordig zijn er ook meditatietechnieken die pretenderen toegang te verschaffen tot jouw persoonlijke deel van de Akasha-kronieken. Overleden familieleden (met name groot- en overgrootouders) zijn daarbij je gidsen (volgens de beschrijving van Linda Howe in haar boek De Akasha-kronieken, Het archief van de ziel). Een ander manier om je in verbinding te stellen met het collectieve bewustzijn, is door onder begeleiding een ayahuasca-sessie te ondergaan (volgens de beschrijving van Govert Derix in zijn boek Ayahuasca, Een kritiek van de psychedelische rede). Hallucinogene middelen (zoals truffels) beïnvloeden alleen je waarnemingen.
Voor wie in reïncarnatie gelooft, zijn wij zowel ons voor- als nageslacht. Jammer echter dat de meesten van ons zich niets kunnen herinneren van een eventueel eerder geleefd leven.
Uitgaande van een universeel bewustzijn dat zich in afwezigheid van organismen niet kan openbaren, zou het volgende model één en ander kunnen verklaren. Stel dat het input-signaal van onze hersenen het universele bewustzijn is. Het universele bewustzijn (rechts) is opgebouwd uit oneindig veel bewustzijnsgolven (links).
In de tekening hieronder zijn alle separate bewustzijnsgolven blauw gekleurd. De grafiek op het grijze rechterscherm is in het frequentiedomein (frequentie versus maximale uitwijking) en toont als het ware de individuen. De rode grafiek op grijze linkerscherm is de optelsom van alle afzonderlijke golven en stelt het universele bewustzijn voor.
De specifieke constellatie van de hersenen (ofwel de transducer), bepaalt welke bewustzijnsgolf wordt doorgelaten (eerste modulatie), terwijl de levenscyclus van de persoon in kwestie bepaalt hoe lang dit bewustzijn zich blijft manifesteren (tweede modulatie). Elk levend organisme is als het ware een venster voor het universele bewustzijn (de input). Hoe complexer de levensvorm, hoe volwaardiger een component van het universele bewustzijn zich kan tonen (de output). Daarnaast zijn voor een baby ‘nature and nurture’ natuurlijk ook zeer bepalend voor de volwassene die hij/zij uiteindelijk wordt (derde modulatie).
De oneindig veel separate bewustzijnsgolven dragen allemaal specifieke informatie met zich mee. Ieder individu heeft daar - weliswaar in verschillende mate - baat bij. Het is een mogelijke verklaring voor de aangeboren talenten van iemand. Ook specifieke flashbacks (bijvoorbeeld het herkennen van een plaats waar je nog nooit bent geweest) zouden met dit model verklaard kunnen worden.
Als iemand komt te overlijden, dan is zijn/haar specifieke bewustzijnsgolf rijker aan informatie dan bij zijn/haar geboorte. De verrijkte golf gaat door interferentie weer helemaal op in het tijdloze universele bewustzijn en kan zich na het verstrijken van een bepaalde aardse tijd weer opnieuw manifesteren (in feite dus een vorm van reïncarnatie). Meer betrokkenheid bij de levens na ons, begint mijns inziens met te kijken naar wat er achter ons ligt. Hoe zijn we tot hier gekomen, zowel in cultureel opzicht als in genealogisch perspectief? Misschien is het zelfs mogelijk om repeterende culturele of familiaire hobbels en valkuilen (hindernissen die zich generatie na generatie aandienen) expliciet en definitief te beslechten, zodat onze kinderen en kleinkinderen daar niet opnieuw mee hoeven te worstelen. Dat zou toch mooi zijn: progressieve herhaling.