Corpus delicti?
- Marc Cornelisse
- 25 jan 2020
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 16 apr 2020
Het aanhoudende neoliberalisme heeft de zorg geen goed gedaan. De marktwerking is daar een voorbeeld van. Maar een lastiger aspect is de zelfverantwoordelijkheid die door het neoliberalisme gestimuleerd is. Deze kan de stap naar solidariteit behoorlijk in de weg staan.
Ieders manier van leven bepaalt namelijk mede in welke mate er een beroep op de zorg moet worden gedaan (denk aan durfsporters, rokers, fastfood-eters). Gaan we daar wat van vinden? Bepalen maatschappelijke morele waarden straks de vergoeding die we krijgen van de verzekering? Immers ‘we all benefit’. Het is niet te hopen dat we een samenleving krijgen, zoals deze wordt beschreven in ‘Corpus delicti’ van Juli Zeh.
Ik hoop niet dat we daar naar toe gaan. Dat lijkt me ook niet te controleren. Wel vind ik dat hier (meer) aandacht aan besteed mag worden. Door bijv huisartsen om patiënten toch hier meer bewust van te worden wat goed voor hen is en wat niet en welke hulp zij hier bij kunnen krijgen (diëtiste, adviezen etc). Het lijkt me nog altijd goedkoper om te investeren in goede preventiemaatregelen dan in behandelingen. En daarbij heeft de één pech in zijn leven en de ander geluk (ook al hebben ze de juiste leefstijl gehandhaafd.