Zevende en laatste blog over ontvankelijk leren. Completorium, de ethiek aan het einde: zonder keuze, zonder verdienste, alleen resonantie.

Kan technologie ons bewustzijn ontvankelijker maken? Of sluit ze ons juist af van het kennisdomein? Hoe stemmen we onderwijs daarop af?

Bij ontvankelijk leren stemt het innerlijk kompas zich af op een transcendent veld van betekenis. Welke accenten vraagt dat in de praktijk?

Is intuïtie een vorm van weten? Hoe verschijnt inzicht vóór analyse? Durft het onderwijs denken toe te laten dat zich niet laat sturen?

Wat als kennis buiten ons ligt te wachten? Hoe stemt het bewustzijn af op een transcendent kennisdomein? Welke theorieën ondersteunen dit?

Wat als bewustzijn niet voortkomt uit de mens, maar de mens uit bewustzijn? Een gedachte die doet ontwaken uit de sluimer van vergetelheid.

Wat als kennis zich ontvouwt in plaats van wordt overgedragen? Hoe kan kennis resoneren in het puberbrein? Kan onderwijs daarop afgestemd worden?

Wat als ruimte meer is dan leegte? Hoe bepaalt ruimte betekenis en interactie? Kan bewustzijn het dynamische veld van ruimte zijn?

Waar loopt de grens van het weten? Wie of wat ervaart die grens? En wat ligt er achter? Of zegt de stilte genoeg? Kunnen we de bron van ons bewustzijn werkelijk begrijpen, als we die bron alleen kunnen benaderen met datzelfde bewustzijn dat eruit is voortgekomen?

Waarom voelt iets ongemakkelijk? Wat als je het leven even niet onder controle hebt? Is ongemak misschien minder zinloos dan we denken?

Wat kunnen we ervaren voorbij de leegte? Kunnen we troost vinden in resonantie met de overledene? Welke rol speelt de gemeenschap daarbij?

Wat maakt moord tot de ultieme schending van de moraal? Hoe beïnvloedt het besef van verbondenheid ons? Wat is bewustzijnsethiek?

Wat als vooruitgang niet draait om meer, maar om minder? Wat als mens-zijn niet gaat om doen, maar om zijn? Wat zou dat voor jou betekenen?

Wie floreert in een wereld zonder vrije wil? Hoe ziet gedrag zonder strijd eruit? En wat als goed en kwaad hun relevantie verliezen?

Wat als het universele bewustzijn zich via ons wil ervaren? Kunnen we leven voorbij goed en kwaad? Durven we de controle los te laten?

Hoeveel tijd heeft een kind om zelf te ontdekken? En waarom krijgen kinderen tegenwoordig snel een stigma bij afwijkend gedrag?

Waarom zijn we zo vaak ontevreden over onszelf? Wat is de oorzaak van die diepgewortelde hang naar perfectie? Het is goed, zoals het is.

Blijven we onze fouten herhalen? Of durven we het roer radicaal om te gooien? Oorlog of vrede, wat wordt ons antwoord?

Wat gebeurt er als we de blinde vlek van de menselijke maat uit het oog verliezen? Wie drijven ons zover van evenwicht? Kunnen we nog terug?

Sommige momenten onttrekken zich aan taal; hoe meer je probeert ze te omschrijven, hoe verder ze van hun ware essentie afdrijven.