Op een onbewolkte dag is de lucht helemaal blauw. We vinden dat zo vanzelfsprekend dat we ons er meestal niet meer over verwonderen. Toch is het eigenlijk heel bijzonder. In deze korte blog leg ik uit hoe dat komt.
Om te beginnen moet je weten dat wit licht uit alle kleuren van het regenboog bestaat. En je moet weten dat licht een (elektromagnetisch) golfverschijnsel is, waarbij het blauwe licht een kortere golflengte heeft dan het rode licht, dat betekent dat de trillingsfrequentie van blauw licht groter is dan die van rood licht. Je zou je dat als volgt voor kunnen stellen.
Verder moet je weten dat er in de atmosfeer allerlei soorten moleculen aanwezig zijn, zoals water-, koolstofdioxide- en ozonmoleculen. Dit zijn allemaal moleculen die uit drie atomen bestaan. Hieronder zie je de molecuulmodellen van deze stoffen.
De trillingsfrequentie van blauw licht komt overeen met de frequentie waarmee deze moleculen kunnen gaan trillen. Het blauwe licht wordt daardoor heel even door deze moleculen geabsorbeerd, om daarna direct weer naar alle kanten te worden uitgestraald. Dit noemen we verstrooiing. Dat gebeurt NIET met de andere kleuren in het witte licht. Hierdoor wordt de lucht dus zo mooi blauw. Prachtig toch.
