Heeft het scouten van zeer jong voetbaltalent eigenlijk wel zin? Ja, zeggen de clubs, want als wij het niet doen, dan doen anderen het wel en bovendien kunnen wij ze dan vormen naar ons eigen inzicht. Opvallend bij de huidige scout-methode is het geboortemaandeffect. Een selectiejaar loopt van januari tot en met december. Bijvoorbeeld alle kinderen die in een bepaald jaar acht worden, spelen in het selectieteam ‘onder 8’. Kinderen die in de eerste maanden van dat jaar acht worden, zijn (meestal) al meer ontwikkeld, dan kinderen die in de laatste maanden jarig zijn. Het is aantoonbaar dat deze kinderen vaker geselecteerd worden.
De potentie van ieder mens ontvouwt zich op authentieke wijze in een stimulerende omgeving. Indien een talent zich manifesteert (ofwel ontsluit), dan is het goed om dit te trainen (ofwel te moduleren) om het vervolgens in te zetten (ofwel te laten resoneren). Wanneer de modulatie echter niet goed aansluit bij hetgeen ontsloten is, gaat dit ten kosten van de authenticiteit van het individu. Een paardenbloem kan immers geen tulp worden. Of als er in het spectrum van hetgeen zich ontsluit, slechts aandacht is voor een deelaspect, dan doet men het individu tekort. Vroege selectie is dus niet in het belang van het kind, maar in het belang van de club. Bovendien is het tempo van progressie wellicht een belangrijkere graadmeter, dan momentaan talent. Zo zou men jeugdspelers (jonger dan 15) wel op afstand in hun natuurlijke habitat kunnen volgen, maar onttrek ze daar niet aan. Daardoor schaad je namelijk hun ontplooiing.
Het geld dat nu wordt geïnvesteerd in jeugdselectie - met alle negatieve gevolgen van dien - kan beter besteed worden aan sponsoring van regionale teams. Daardoor kan een potentieel talentje gewoon met zijn vriendjes blijven voetballen en toch professionelere getraind worden. Ook het geboortemaandeffect wordt hierdoor te niet gedaan.