top of page

Pygmalion-effect

Bijgewerkt op: 19 feb. 2020


Hoe ziet je ideale partner eruit? Los van karaktereigenschappen, gewoon even dromen van uiterlijke kenmerken. Als je ontwerp klaar is, gaan we nog een stap verder: je mag er een ivoren beeld van maken. En als klap op de vuurpijl word je door de godin van de liefde - Aphrodite - beloond: je ideale partner wordt tot leven gewekt. Wouw. In een Griekse mythe overkwam dit prins Pygmalion.


In 1963 zette Bob Rosenthal het volgende experiment op: hij verdeelde een aantal ratten willekeurig in twee groepen en zei tegen zijn studenten dat groep A de slimme ratten waren en groep B de domme ratten. De studenten lieten de ratten vervolgens allemaal het parcours van een doolhof afleggen. Wat bleek was dat de ratten van groep A, bij welke de verwachting positiever was, significante sneller het parcours aflegden.


In 1968 besluit hij het experiment met kinderen uit te voeren en waarachtig; de verwachting die men van de kinderen heeft, beïnvloedt hun resultaat. De kinderen waarvan men een positieve verwachting had, scoorden significant beter dan de kinderen die niet tot die selecte groep behoorden. Dit is wat men bedoeld met het Pygmalion-effect, een effect dat in tal van experimenten in verschillende sectoren bevestigd is. Het zou mooi zijn als alle docenten - maar ook leidinggevenden en ouders - hiervan op de hoogte zijn. Het hebben van positieve verwachtingen, zou tot de grondhouding van deze mensen moeten behoren. Want slechts dan komt de potentie van elk individu het beste tot zijn recht.

20 weergaven2 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page